茫冬
img img 茫冬 img 正文 十六
16
正文 五十二 img
正文 五十三 img
正文 五十四 img
正文 五十五 img
正文 五十六 img
正文 五十七 img
正文 五十八 img
正文 五十九 img
正文 六十 img
正文 六十一 img
正文 六十二 img
正文 六十三 img
正文 六十四 img
正文 六十四 img
正文 六十五 img
正文 六十六 img
正文 六十七 img
正文 六十八 img
正文 六十九 img
正文 七十 img
正文 七十一 img
正文 七十二 img
正文 七十三 img
正文 七十四 img
正文 七十五 img
正文 七十六 img
正文 七十七 img
正文 七十八 img
正文 七十九 img
正文 八十 img
正文 八十一 img
正文 八十二 img
正文 八十三 img
正文 八十四 img
正文 八十五 img
正文 八十六 img
正文 八十七 img
正文 八十八 img
正文 八十九 img
正文 九十 img
正文 九十一 img
正文 九十二 img
正文 九十三 img
正文 九十四 img
正文 九十五 img
正文 九十六 img
正文 九十七 img
正文 九十八 img
正文 九十九 img
正文 一百 img
img
  /  2
img

正文 十六

路上小心的照顧真的只是出於朋友麼?那麼自己明知道不是,是選擇拒絕還是接受?

車子一路開得很快,車窗外面掛上白衣的景色卻一直不能吸引雪冬的眼睛。不是不美而是不曾注意。

一路上氣氛依舊是沉默,誰都不知道該如何開口去將這份無言打破。到達承德的時候是下午的兩點。

楊帆把車停在一家賓館的門口之後下車幫雪冬把車門打開。進去訂了房間之後跟著服務生走進306號房間。楊帆讓雪冬在裡面休息,而他去售票廳幫雪冬買車票。

楊帆走了之後雪冬邊看電視邊等待,只是時間過了一個小時之後還不見楊帆回來。有點心急,畢竟從這家賓館到火車站用走路也就只有半個小時就可以走一個來回。電話也打不通,心裡很毛躁得在胡思亂想。

終於雪冬有點忍不住的想出去找楊帆,正

            
            

COPYRIGHT(©) 2022