豪門總裁強制愛
img img 豪門總裁強制愛 img 正文 045
45
正文 051 img
正文 052 img
正文 053 img
正文 054 img
正文 055 img
正文 056 img
正文 057 img
正文 058 img
正文 059 img
正文 060 img
正文 061 img
正文 062 img
正文 063 img
正文 064 img
正文 065 img
正文 066 img
正文 067 img
正文 068 img
正文 069 img
正文 070 img
正文 071 img
正文 072 img
正文 073 img
正文 074 img
正文 075 img
正文 076 img
正文 077 img
正文 078 img
正文 079 img
正文 080 img
正文 081 img
正文 082 img
正文 083 img
正文 084 img
正文 085 img
正文 086 img
正文 087 img
正文 088 img
正文 089 img
正文 090 img
正文 091 img
正文 092 img
正文 093 img
正文 094 img
正文 095 img
正文 096 img
正文 097 img
正文 098 img
正文 099 img
正文 100 img
img
  /  3
img

正文 045

有時候她會想,如果她不是她,或者說,她的媽媽沒有生病,給有多好。

有時候她會在心裡默默祈禱,祈禱眼前發生的這些,都是一場慮無的夢,等她一覺醒來,就會回到從前,媽媽沒有生病的那段幸福時光。

握著百元大鈔的纖纖玉手在無力的顫抖著,顫抖著韓少晨給予她的羞汙和傷害,顫抖著她的無奈和卑微。腦子裡是媽媽慈祥的笑容,輕柔的聲音:「悠姁,到媽媽這邊來。」小時候,不管她作錯什麼,媽媽都會用溫熱的雙手,輕輕撫摸著她的臉頰,把她從驚恐和無助里拉出來。

越想越傷心,越想越難過。來到床邊,嬌弱的身子跌到床上的時候,再也忍不住的哭出聲來,喉嚨裡發出低低的哽咽聲:「媽媽,你快點好起來,快點啊?」她真想投進媽媽寬闊、溫熱的懷抱裡,像小時候那樣無所顧及的放聲大哭,向小時候那樣

            
            

COPYRIGHT(©) 2022